Zdrowie, szpitale i poradnie ginekologiczno-położnicze

Lekarze specjaliści położnictwa i ginekologii zalecają, by każda dorosła kobieta odwiedzała gabinet ginekologa przynajmniej raz w roku. Rutynowe badanie powinno obejmować cytologię, USG piersi oraz, w przypadku kobiet mających więcej niż 35 lat, mammografię.

Istotna jest także samodzielna kontrola piersi, przeprowadzana pomiędzy kolejnymi rutynowymi badaniami ginekologicznymi.
Wybór lekarza oraz zgłoszenie się na badania może się wydawać skomplikowane lub krępujące. Wcale nie musi tak być. Podobnie, jak w przypadku innych lekarzy specjalistów w Polsce, z pomocy ginekologa można skorzystać zarówno w państwowych, jak i prywatnych zakładach opieki zdrowotnej, zależnie od posiadanego ubezpieczenia, sytuacji pobytowej oraz finansowej. O ubezpieczeniu zdrowotnym w Polsce oraz o służbie zdrowia można przeczytać tutaj (link do artykułu o ubezpieczeniu zdrowotnym).

W Polsce w zawodzie ginekologa pracują zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Pacjentka ma jednak prawo wyboru lekarza i jeśli z przyczyn religijnych, kulturowych lub też osobistych nie chce być pod opieką lekarza mężczyzny, nie powinno to stanowić problemu. Kobieta powinna jednak jasno zaznaczyć swoje preferencje już w momencie zapisywania się na wizytę, by uniknąć nieporozumień i dyskomfortu.

Świadomość różnic międzykulturowych w podejściu do ciała i kobiecości różni się w poszczególnych polskich ośrodkach. Niestety, może się okazać, że w niektórych placówkach, szczególnie w miejscowościach, gdzie społeczności migranckie są mało liczne, jej brakuje. Lekarstwem na ten problem jest jasne komunikowanie swoich potrzeb i specyficznych wymagań, najlepiej już w momencie zapisu na wizytę czy do szpitala.
Badania rutynowe wykonywane są w poradniach ginekologiczno-położniczych.

Większość poradni w Polsce świadczy usługi z zakresu:

• konsultacji i porad lekarskich
• profilaktyki i promocji zdrowia (w tym m.in. bezpłatne badanie piersi, nauka samobadania piersi)
• diagnostyki (badania biochemiczne, hormonalne, bakteriologiczne i cytologiczne)
• terapii
• poradnictwa antykoncepcyjnego
• opieki nad kobietą w okresie menopauzy
• opieki nad kobietą ciężarną

Na terenie Polski działają poradnie publiczne oraz niepubliczne. Część zakładów prywatnych ma podpisane umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia, co oznacza, że jeśli kobieta jest ubezpieczona w NFZ, może się w nich leczyć bezpłatnie. O ubezpieczeniu zdrowotnym w Polsce można przeczytać tutaj (link do artykułu o ubezpieczeniu zdrowotnym).

Część ginekologów w Polsce prowadzi także gabinety prywatne. Świadczone przez nie usługi są zazwyczaj podobne do ofert poradni, zawsze jednak są płatne. W gabinetach prywatnych przyjmuje zazwyczaj jeden lekarz lub lekarka. Cenniki badań diagnostycznych w poszczególnych placówkach różnią się od siebie.

W Polsce funkcjonują także specjalistyczne szpitale ginekologiczno-położnicze, świadczące pomoc kobietom, wymagającym kompleksowych badań diagnostycznych innych niż rutynowe, pacjentkom, które powinny być poddane zabiegowi lub operacji, bądź też ich stan zdrowia wymaga nieprzerwanej opieki lekarskiej.

Poza nagłymi przypadkami zagrożenia zdrowia lub życia, o tym, czy kobieta powinna zostać poddana hospitalizacji, decyduje prowadzący lekarz ginekolog, który wypisuje skierowanie. Bez skierowania pobyt w szpitalu nie jest możliwy. Lekarz doradza także, do którego ze szpitali w okolicy miejsca zamieszkania pacjentka powinna się zgłosić. Większość szpitali ma swoje strony internetowe, na których można przeczytać, jakie badania, zabiegi i operacje szpital wykonuje, jakich specjalistów zatrudnia i co należy zrobić, by zostać przyjętym na leczenie w placówce. Centrum Monitorowania Jakości wraz z gazetą „Rzeczpospolitą” co roku przeprowadzają ranking szpitali w Polsce. Może on stanowić wskazówkę przy wyborze miejsca leczenia.

Poniżej znajduje się lista dokumentów oraz rzeczy osobistych, których kobieta może potrzebować podczas pobytu w szpitalu ginekologicznym:

• Wyniki badań:
  • oświadczenie o ewentualnym uczuleniu na leki,
  • informację o grupie krwi,
  • wyniki badań USG,
  • ostatnie wyniki morfologii i moczu,
  • ew. inne badania diagnostyczne, wykonywane w ciąży.
• Dokumenty:
  • dowód osobisty lub inny dokument tożsamości np. paszport,
  • dokument potwierdzający ważność ubezpieczenia,
  • NIP pracodawcy lub NIP własny w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej,
  • skierowanie do szpitala (nie dotyczy przyjęcia do porodu i stanów nagłych).
• Rzeczy osobiste:
  • wygodna nocna bielizna,
  • szlafrok,
  • skarpetki,
  • klapki (kapcie),
  • przybory toaletowe (mydło, szampon, gąbka),
  • ręcznik,
  • ręczniki papierowe.

Co zrobić, jeśli podejrzewasz, że jesteś w ciąży?

Oczywiście, należy jak najszybciej udać się z wizytą do ginekologa. Wcześniej jednak warto samodzielnie przeprowadzić test ciążowy. Teksty ciążowe można w Polsce kupić bez recepty w każdej aptece. Kosztują od 7 do 20 złotych. Są łatwe w przeprowadzeniu i zawierają instrukcję obsługi. Większość testów wykazuje ciążę po ok. 18 dniach od zapłodnienia. Pierwsza wizyta u lekarza powinna zaś nastąpić pomiędzy jej 6 a 8 tygodniem. Więcej o prowadzeniu ciąży i porodzie w przypadku kobiet migrantek w Polsce można przeczytać tutaj (Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: Dziecko w Polsce).

Najlepsze oddziały ginekologiczno-położnicze w Polsce